استاد دانشگاه برزیل:
بی حجابی یک نوع دیکتاتوری و ظلم به زنان است|رسانه ها واقعیت ایران را بگویند
استاد دانشگاه برزیل در نشست علمی «بازنمایی وضعیت زن و رسانه در برزیل» گفت: بی حجابی زنان در واقع ظلم به آنان و یک نوع دیکتاتوری محسوب می‌شود.
به گزارش خبرنگار بین الملل خبرگزاری رسا، نشست علمی «بازنمایی وضعیت زن و رسانه در برزیل» امروز با حضور خانم دکتر «ویکتوریا دِسیلوا» استاد دانشگاه و دکترای رسانه از کشور برزیل و کارشناسی ارشد شبکه تلویزیونی TV Cultural و خانم «لیلیان براسیلیرو» از کارشناسان رسانه، همچنین جمعی از پژوهشگران، اساتید و طلاب جامعه‌الزهرا (علیهاالسلام) و مبلغان بین الملل برگزار شد.
در ابتدای این نشست خانم ویکتوریا در مورد اینکه آژانس خبری در برزیل در مورد ایران و مردم ایران چه می گویند گفت: الان مشکلاتی که بین ایران با امریکا پیش آمده است، در هر ساعت خبرهای جدیدی در مورد ایران به گوش می رسد، اما خبرهایی که آنها درست می‌کنند با خبرهایی که در ایران به وقوع پیوسته است، بسیار فرق می‌کند. من به عنوان یک استاد دانشگاه و خبرنگار باید دقت داشته باشم که به چه شکلی خبر بنویسم به خاطر اینکه در برزیل مردم طبق آنچه که من می‌نویسم، در مورد اسلام و ایران اعتقاد پیدا می‌کنند.
تقسیم خبرنگار در جهان
خبرنگاران در جهان دو دسته هستند؛ اول خبرنگارانی که دوست دارند خبرهایی را کار کنند که مردم دوست دارند بدانند. دوم خبرهایی که اگر مردم تیتر آن خبر را بخوانند کنجکاو می‌شوند که کل آن خبر را مطالعه کنند.
مثلاً یک خبر در مورد اینکه کسانی که در سینما به عنوان بازیگر کار می‌کنند و خبر دوم اینکه نیروهای نظامی ایران پهباد آمریکایی را سرنگون کرد، وقتی خبر دوم را می‌خوانند، کنجکاو می‌شوند که تا آخر آن را مطالعه کنند.
بعد از اینکه ما یک موضوع را انتخاب می‌کنیم و آن را به خبر تبدیل می سازیم، می‌بینیم که به چه شکل باید تیتر آن خبر را بنویسیم، بعضی مواقع من فقط اطلاعات را می‌دهم و قضاوت را به خوانندگان می‌سپارم و یک شکل دیگر این است که نظر و دیدگاه خودم را می‌نویسم، آن چیزی که در مورد ایران در برزیل می‌بینیم نظر خود خبرنگاران بیشتر است ولی حقیقت فراتر از آن چیزی است که اطلاع رسانی می شود.
وقتی ما نظر خودمان را می‌دهیم و حقایق را می پوشانیم، نتیجه‌اش در برزیل این شده که مردم به دو دسته تقسیم شده‌اند، یک عده ایران و مردم آن را دوست دارند و دسته دیگر به آمریکا علاقه مند هستند و این به خاطر آن خبرهایی است که ما خبرنگاران با دیدگاه خود آن را تفسیر می‌کنیم.
متاسفانه خبرنگاران به دنبال تحقیق نیستند که آیا موضوعاتی که در مورد ایران گفته می‌شود، واقعیت دارد یا به دروغ به ایران نسبت داده می‌شود، وقتی که خبرنگاران تحقیق نمی‌کنند مردم به طریق اولی تحقیق نکرده و در نتیجه نسبت به یک کشور دیدگاه بدی پیدا می‌کنند.
ما به عنوان خبرنگار نباید به یک منبع خبری رجوع کرده و با استفاده از آن فوراً یک خبری را منتشر کنیم، بلکه باید نسبت به اتفاقی که افتاده تحقیق کنیم و چندین بار آن موضوع را مورد بررسی قرار دهیم، بعد خبر را منتشر کنیم.
مثلاً در مورد ایران که پهباد را سرنگون کرده اند، نباید با مراجعه به یک منبع خبری بدون تحقیق در اطراف آن موضوع فوراً خبر را منتشر کنیم و در مورد آن قضاوت کنیم بلکه باید ما به عنوان یک خبرنگار ببینیم دیدگاه ایران در این موضوع چه چیزی بود؟ و نظر آمریکا در این مورد چیست؟ و چرا آمریکا به مرزهای ایران تجاوز کرده است؟ باید هر دو طرف دعوا را بررسی کرده بعد نظر بدهیم.
بعد از اینکه ما تصمیم گرفتیم که در مورد کدام موضوع خبر بنویسیم باید آن را در اتاق جلسات بررسی کرده بعد منتشرش کنیم، در هر جای دنیا وقتی ما بدون بررسی یک خبری را منتشر می‌کنیم در واقع درباره آن پیش‌داوری کرده ایم.
ما قدرت اینکه مردم به چه شکلی باید تفکر کنند، نداریم ولی قدرت این را داریم که پیش‌بینی کنیم در مورد این موضوع مردم چه خواهند گفت و چه برداشتی خواهند کرد.
ما قدرت اینکه در ذهن مردم وارد بشویم، نداریم اما وقتی یک خبر تکرار می‌شود این زودتر به مردم رسیده و زودتر بین مردم پخش می‌شود. امروز با این فضای مجازی مشکل بیشتر شده است به خاطر اینکه مردم با دیدن خبر در فضای مجازی فکر می‌کنند و قضاوت می‌کنند و خود آنها که به ایران نیامدند که به واقعیت خبر برسند.
مردم برزیل هیچ خبری در مورد فرهنگ ایران ندارند فقط در مورد ایران و آمریکا به شکل خیلی کلی اطلاع دارند مردم برزیل در مورد فضای عمومی ایران اطلاعی ندارند مردم که در غرب به اینترنت بیشتر دسترسی دارند مهم‌ترین فضای عمومی آنها حساب می‌شود چیزی که مردم برزیل را به مردم ایران نزدیک تر می‌کند رادیو و تلویزیون و اینترنت است.
هجمه رسانه‌ای جهان برای نشان دادن چهره تروریستی از مسلمانان
بعد از سخنان خانم ویکتوریا، خانم لیلییان که در پیرامون تروریسم در جهان پژوهش های بسیاری داشته است، به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: ما در مورد خبرهای تروریسم در جهان در اینترنت جست‌وجو کردیم و مشاهده نمودیم که در یک بازه زمانی معین، 32 خبر در مورد تروریسم وجود دارد که 23 بار در آن ها از اسلام و مسلمانان نام برده شده است. وقتی که آنها در مورد تروریسم حرف می‌زنند سریع ذهن انسان به اسلام می‌رود وقتی که یک مسیحی حمله تروریستی انجام دهد، از لفظ تروریسم استفاده نمی‌کنند.
در بخش دیگر این نشست خانم ویکتوریا اظهار داشت: چه طور ما می توانیم این وضعیت را عوض کنیم آنها وقتی یک خبر را می‌خواهند منتشر کنند، خودشان انتخاب می‌کنند که مردم چه خبری بخوانند و چه خبری را نخوانند آنها خبرهایی را که به نفع ایران هست، اجازه خواندنش را به مردم نمی‌دهند، ما باید برنامه ریزی کنیم که که مردم دنیا از خبرهای ایران به نحو واقعی استفاده کنند.
بنده 30 سال است که در زمینه خبرنگاری مشغول هستم و برای من خیلی سخت بود که به عنوان خبرنگار وارد ایران بشوم اگر من به عنوان خبرنگار بخواهم در رابطه با موضوع ایران، خبری بنویسم باید خودم به این کشور سفر کنیم و واقعیت را مورد بررسی قرار دهم، سپس در رابطه با آن بنویسم.
من اینجا آمدم که تحقیقی در مورد اینکه مردم ایران در مورد برزیل چه دیدگاهی دارند و مردم برزیل در مورد ایران چه دیدگاهی دارند، تحقیقی انجام دهم.
ایرانیان احترام زیادی برای جامعه زنان قائل هستند / نوع پوشش برای زنان آزادی نمی‌آورد
بعد از آمدن به ایران دیدم که در این کشور به زن خیلی احترام می‌گذارند و مزاحمت خیابانی در ایران ندیدم اما در برزیل مزاحمت‌های زیادی از طرف مردان نسبت به زنان هست با اینکه در برزیل آزادی زیادی نسبت به زنان وجود دارد اما به زنان احترام نمی‌گذارند، در ایران با اینکه زنان در خیابان ها زیاد حضور دارند، اما مردان نسبت به آنها مزاحمتی ایجاد نمی‌کنند.
با اینکه ما در برزیل آزاد نسبت به انتخاب نوع پوشش آزاد هستیم، اما آزادی واقعی را نداریم و شاهد مزاحمت های خیابانی بسیاری می باشیم. لباس آزادی نمی‌آورد با اینکه زنان در برزیل لباس نمی‌پوشند اما آزاد نیستند.
برخی زن‌هایی که در برزیل زندگی می‌کنند، حجاب اجباری در ایران را نوعی دیکتاتوری می‌دانند ولی من به مطلبی اشاره می‌کنم که خیلی جالب است به خاطر اینکه الان که من در برزیل زندگی می‌کنم و حجابی ندارم اما در یک کشور دیکتاتور هستم.
احساس آزادی با حجاب / حجاب اجباری دیکتاتوری نیست
در ابتدای این نشست خانم ویکتوریا در مورد اینکه آژانس خبری در برزیل در مورد ایران و مردم ایران چه می گویند گفت: الان مشکلاتی که بین ایران با امریکا پیش آمده است، در هر ساعت خبرهای جدیدی در مورد ایران به گوش می رسد، اما خبرهایی که آنها درست می‌کنند با خبرهایی که در ایران به وقوع پیوسته است، بسیار فرق می‌کند. من به عنوان یک استاد دانشگاه و خبرنگار باید دقت داشته باشم که به چه شکلی خبر بنویسم به خاطر اینکه در برزیل مردم طبق آنچه که من می‌نویسم، در مورد اسلام و ایران اعتقاد پیدا می‌کنند.
تقسیم خبرنگار در جهان
خبرنگاران در جهان دو دسته هستند؛ اول خبرنگارانی که دوست دارند خبرهایی را کار کنند که مردم دوست دارند بدانند. دوم خبرهایی که اگر مردم تیتر آن خبر را بخوانند کنجکاو می‌شوند که کل آن خبر را مطالعه کنند.
مثلاً یک خبر در مورد اینکه کسانی که در سینما به عنوان بازیگر کار می‌کنند و خبر دوم اینکه نیروهای نظامی ایران پهباد آمریکایی را سرنگون کرد، وقتی خبر دوم را می‌خوانند، کنجکاو می‌شوند که تا آخر آن را مطالعه کنند.
بعد از اینکه ما یک موضوع را انتخاب می‌کنیم و آن را به خبر تبدیل می سازیم، می‌بینیم که به چه شکل باید تیتر آن خبر را بنویسیم، بعضی مواقع من فقط اطلاعات را می‌دهم و قضاوت را به خوانندگان می‌سپارم و یک شکل دیگر این است که نظر و دیدگاه خودم را می‌نویسم، آن چیزی که در مورد ایران در برزیل می‌بینیم نظر خود خبرنگاران بیشتر است ولی حقیقت فراتر از آن چیزی است که اطلاع رسانی می شود.
وقتی ما نظر خودمان را می‌دهیم و حقایق را می پوشانیم، نتیجه‌اش در برزیل این شده که مردم به دو دسته تقسیم شده‌اند، یک عده ایران و مردم آن را دوست دارند و دسته دیگر به آمریکا علاقه مند هستند و این به خاطر آن خبرهایی است که ما خبرنگاران با دیدگاه خود آن را تفسیر می‌کنیم.
متاسفانه خبرنگاران به دنبال تحقیق نیستند که آیا موضوعاتی که در مورد ایران گفته می‌شود، واقعیت دارد یا به دروغ به ایران نسبت داده می‌شود، وقتی که خبرنگاران تحقیق نمی‌کنند مردم به طریق اولی تحقیق نکرده و در نتیجه نسبت به یک کشور دیدگاه بدی پیدا می‌کنند.
ما به عنوان خبرنگار نباید به یک منبع خبری رجوع کرده و با استفاده از آن فوراً یک خبری را منتشر کنیم، بلکه باید نسبت به اتفاقی که افتاده تحقیق کنیم و چندین بار آن موضوع را مورد بررسی قرار دهیم، بعد خبر را منتشر کنیم.
مثلاً در مورد ایران که پهباد را سرنگون کرده اند، نباید با مراجعه به یک منبع خبری بدون تحقیق در اطراف آن موضوع فوراً خبر را منتشر کنیم و در مورد آن قضاوت کنیم بلکه باید ما به عنوان یک خبرنگار ببینیم دیدگاه ایران در این موضوع چه چیزی بود؟ و نظر آمریکا در این مورد چیست؟ و چرا آمریکا به مرزهای ایران تجاوز کرده است؟ باید هر دو طرف دعوا را بررسی کرده بعد نظر بدهیم.
بعد از اینکه ما تصمیم گرفتیم که در مورد کدام موضوع خبر بنویسیم باید آن را در اتاق جلسات بررسی کرده بعد منتشرش کنیم، در هر جای دنیا وقتی ما بدون بررسی یک خبری را منتشر می‌کنیم در واقع درباره آن پیش‌داوری کرده ایم.
ما قدرت اینکه مردم به چه شکلی باید تفکر کنند، نداریم ولی قدرت این را داریم که پیش‌بینی کنیم در مورد این موضوع مردم چه خواهند گفت و چه برداشتی خواهند کرد.
ما قدرت اینکه در ذهن مردم وارد بشویم، نداریم اما وقتی یک خبر تکرار می‌شود این زودتر به مردم رسیده و زودتر بین مردم پخش می‌شود. امروز با این فضای مجازی مشکل بیشتر شده است به خاطر اینکه مردم با دیدن خبر در فضای مجازی فکر می‌کنند و قضاوت می‌کنند و خود آنها که به ایران نیامدند که به واقعیت خبر برسند.
مردم برزیل هیچ خبری در مورد فرهنگ ایران ندارند فقط در مورد ایران و آمریکا به شکل خیلی کلی اطلاع دارند مردم برزیل در مورد فضای عمومی ایران اطلاعی ندارند مردم که در غرب به اینترنت بیشتر دسترسی دارند مهم‌ترین فضای عمومی آنها حساب می‌شود چیزی که مردم برزیل را به مردم ایران نزدیک تر می‌کند رادیو و تلویزیون و اینترنت است.
هجمه رسانه‌ای جهان برای نشان دادن چهره تروریستی از مسلمانان
بعد از سخنان خانم ویکتوریا، خانم لیلییان که در پیرامون تروریسم در جهان پژوهش های بسیاری داشته است، به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: ما در مورد خبرهای تروریسم در جهان در اینترنت جست‌وجو کردیم و مشاهده نمودیم که در یک بازه زمانی معین، 32 خبر در مورد تروریسم وجود دارد که 23 بار در آن ها از اسلام و مسلمانان نام برده شده است. وقتی که آنها در مورد تروریسم حرف می‌زنند سریع ذهن انسان به اسلام می‌رود وقتی که یک مسیحی حمله تروریستی انجام دهد، از لفظ تروریسم استفاده نمی‌کنند.
در بخش دیگر این نشست خانم ویکتوریا اظهار داشت: چه طور ما می توانیم این وضعیت را عوض کنیم آنها وقتی یک خبر را می‌خواهند منتشر کنند، خودشان انتخاب می‌کنند که مردم چه خبری بخوانند و چه خبری را نخوانند آنها خبرهایی را که به نفع ایران هست، اجازه خواندنش را به مردم نمی‌دهند، ما باید برنامه ریزی کنیم که که مردم دنیا از خبرهای ایران به نحو واقعی استفاده کنند.
بنده 30 سال است که در زمینه خبرنگاری مشغول هستم و برای من خیلی سخت بود که به عنوان خبرنگار وارد ایران بشوم اگر من به عنوان خبرنگار بخواهم در رابطه با موضوع ایران، خبری بنویسم باید خودم به این کشور سفر کنیم و واقعیت را مورد بررسی قرار دهم، سپس در رابطه با آن بنویسم.
من اینجا آمدم که تحقیقی در مورد اینکه مردم ایران در مورد برزیل چه دیدگاهی دارند و مردم برزیل در مورد ایران چه دیدگاهی دارند، تحقیقی انجام دهم.
ایرانیان احترام زیادی برای جامعه زنان قائل هستند / نوع پوشش برای زنان آزادی نمی‌آورد
بعد از آمدن به ایران دیدم که در این کشور به زن خیلی احترام می‌گذارند و مزاحمت خیابانی در ایران ندیدم اما در برزیل مزاحمت‌های زیادی از طرف مردان نسبت به زنان هست با اینکه در برزیل آزادی زیادی نسبت به زنان وجود دارد اما به زنان احترام نمی‌گذارند، در ایران با اینکه زنان در خیابان ها زیاد حضور دارند، اما مردان نسبت به آنها مزاحمتی ایجاد نمی‌کنند.
با اینکه ما در برزیل آزاد نسبت به انتخاب نوع پوشش آزاد هستیم، اما آزادی واقعی را نداریم و شاهد مزاحمت های خیابانی بسیاری می باشیم. لباس آزادی نمی‌آورد با اینکه زنان در برزیل لباس نمی‌پوشند اما آزاد نیستند.
برخی زن‌هایی که در برزیل زندگی می‌کنند، حجاب اجباری در ایران را نوعی دیکتاتوری می‌دانند ولی من به مطلبی اشاره می‌کنم که خیلی جالب است به خاطر اینکه الان که من در برزیل زندگی می‌کنم و حجابی ندارم اما در یک کشور دیکتاتور هستم.
احساس آزادی با حجاب / حجاب اجباری دیکتاتوری نیست
من در برزیل با اینکه از رده سنی بالایی برخوردار هستم ولی باید طوری زندگی کنم که از نظر زیبایی در حد مقبولی باشم و خود را طوری نشان دهم که جوان‌تر جلوه کنم مثلا برای حضور در برنامه های تلویزیونی باید موهای من بسیار مرتب باشد و این‌ها اجباری است در نتیجه دیکتاتوری در برزیل خیلی زیادتر از کشورهایی است که حجاب در آن کشورها وجود دارد، زیرا محدودیت‌هایی که نسبت به زنان است خیلی بیشتر است. من وقتی وارد کشور ایران شدم و حجاب به سر کردم احساس آزادی کردم.
برزیل یکی از کشورهایی است که آمار کشته شدن زنان در آن بسیار زیاد است و قاتلان زنان معمولا دوست پسران یا شوهران آن ها هستند، زیرا آنها زنان را صاحب خود می‌دانند پس در نتیجه با این اوضاع در برزیل چه طور ادعا می‌شود که آزادی وجود دارد. با این حساب هم آزادی در ایران بیشتر است و احترام و ارزشی که در ایران به زن و خانواده می‌گذارند خیلی بیشتر از برزیل است.
برزیل یکی از کشورهایی است که آمار کشته شدن زنان در آن بسیار زیاد است و قاتلان زنان معمولا دوست پسران یا شوهران آن ها هستند، زیرا آنها زنان را صاحب خود می‌دانند پس در نتیجه با این اوضاع در برزیل چه طور ادعا می‌شود که آزادی وجود دارد. با این حساب هم آزادی در ایران بیشتر است و احترام و ارزشی که در ایران به زن و خانواده می‌گذارند خیلی بیشتر از برزیل است.
ارسال نظرات
نظرات بینندگان
گزارش کاملی بود.